In training voor de marathon, als ik lange afstanden moet maken, is het rondje ringvaart een ideale route. Linksom of rechtsom, afstand blijft hetzelfde. Mijn aanlooproute is via de begraafplaats, en vandaar uit begin ik aan mijn ronde langs de ringvaart van de Purmer.
Vandaag staat het water hoog. En het maakt niet uit welke kant ik op ga, terug zal ik stevige tegenwind krijgen! Ik besluit om richting Ilpendam mijn ronde in te zetten. Een lange ronde, dus veel tijd om na te denken. Onderweg maak ik een aantal foto's. Als getuigen van de schoonheid van de ronde. Ik vraag mezelf af of dit lange lopen zelfkastijding is, of dat het gewoon genieten is. Met de wind in de rug voelt het als dat laatste!
Vanaf Ilpendam heb ik storm mee. De wind trekt zelfs wat aan, en af en toe voel ik dat ik bijna weggeblazen wordt. Met grote passen zweef ik in gezwinde spoed naar Monnickendam. Gedragen door de wind, voortrazend met het besef dat dit het ideale moment voor een Coopertest zou zijn!
Langs de ringvaart staan meerdere monumenten voor verkeersongevallen. Vandaag tel ik er drie. Herinneringen aan de betrokkenen van de ongelukken. Verdronken in de ringvaart. Een moment om bij stil te staan. Maar ik heb daar nu geen boodschap aan. Ik ren verder, over de dijk, op weg naar mijn gevecht tegen de wind.
Na een tijd de wind van opzij te hebben gehad, moet ik er toch aan geloven. Volle bak wind tegen op de dijk van Edam naar Middelie. Gelukkig heb ik een muts op, want deze storm is ook nog eens koud. Koud genoeg om er koude handen van te krijgen. Maar tegen de wind in, heb ik daar geen erg in. Een storm beukt op mijn kop, desondanks weet ik voortgang te boeken. Des te blijer ben ik als ik in Middelie weer af kan slaan, zodat de wind weer van opzij komt. Nu van de andere kant.
Ik merk dat ik ondanks het weer en de vermoeienissen, toch nog een goed tempo kan ontwikkelen. Mijn laatste twee kilometers geven me een goed gevoel. Mijn eerste lange(re) loop in voorbereiding op Rotterdam 2012 volbracht. Nog vele kilometers zullen volgen.....
Vanaf Ilpendam heb ik storm mee. De wind trekt zelfs wat aan, en af en toe voel ik dat ik bijna weggeblazen wordt. Met grote passen zweef ik in gezwinde spoed naar Monnickendam. Gedragen door de wind, voortrazend met het besef dat dit het ideale moment voor een Coopertest zou zijn!
Langs de ringvaart staan meerdere monumenten voor verkeersongevallen. Vandaag tel ik er drie. Herinneringen aan de betrokkenen van de ongelukken. Verdronken in de ringvaart. Een moment om bij stil te staan. Maar ik heb daar nu geen boodschap aan. Ik ren verder, over de dijk, op weg naar mijn gevecht tegen de wind.
Na een tijd de wind van opzij te hebben gehad, moet ik er toch aan geloven. Volle bak wind tegen op de dijk van Edam naar Middelie. Gelukkig heb ik een muts op, want deze storm is ook nog eens koud. Koud genoeg om er koude handen van te krijgen. Maar tegen de wind in, heb ik daar geen erg in. Een storm beukt op mijn kop, desondanks weet ik voortgang te boeken. Des te blijer ben ik als ik in Middelie weer af kan slaan, zodat de wind weer van opzij komt. Nu van de andere kant.
Ik merk dat ik ondanks het weer en de vermoeienissen, toch nog een goed tempo kan ontwikkelen. Mijn laatste twee kilometers geven me een goed gevoel. Mijn eerste lange(re) loop in voorbereiding op Rotterdam 2012 volbracht. Nog vele kilometers zullen volgen.....
Goed bezig Jeroen inderdaad mooi rondje
BeantwoordenVerwijderen