Het was op een stormachtige avond dat ik gebeld werd. Ik wist meteen wat er aan de hand was. Ik lag net te slapen, maar nu was het zaak van opstaan en vertrekken. Corona was zo hevig aanwezig dat we eigenlijk de weg niet op mochten. Er was een avondklok. Maar dit was belangrijker, dus samen met mijn vader en moeder zijn we naar het ziekenhuis in Amersfoort gereden. De rit was onwezenlijk. Je weet wat er te wachten staat, maar als het moment dan zover is en de realiteit je inhaalt, dan is er niks anders dan berusting en verdriet. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis, hebben we de auto vlak voor de ingang van de EHBO geparkeerd. Het was midden in de nacht dus alle ruimte. Bij binnenkomst werden we snel naar de juiste kamer geleid en daar lag hij dan… Omdat hij uitbehandeld was, was hij een aantal weken daarvoor naar huis gestuurd. Het gaf mij de kans om alles te bespreken. Alles over vroeger, alles over nu, alles wat ons dwarszat, maar ook de kans om te zeggen dat ik van hem hou. Jammer
Als sportfysiotherapeut ben ik bezig met de bewegende mens. Sport is mijn passie, hardlopen mijn hobby. Als loper heb ik meerdere marathons afgelegd. Amsterdam (10x), Hoorn (3x), New York (1x) Rotterdam (1x) en de Berenloop (4x). In 2010 heb ik de Roparun gelopen en 2012 ben ik gestart in de West Coast Challenge. Twee keer ben ik uitgestapt bij een marathon, maar het heeft me gemaakt tot wie ik ben; een loper die graag relativeert en filosofeert. En vaak nog voor het goede doel ook!