Een aantal jaar geleden kwam hij de praktijk binnen. Ongeluk gehad. Op de fiets aangereden door een auto. Een revalidatie met een verhaal.
Evert had al een uitgebreide ziekte geschiedenis. Vanaf zijn jonge jeugd dacht hij dat hij beperkt was. Veel dokters, veel operaties, vaak in het ziekenhuis. Een bezorgde omgeving, die hem wilde beschermen door hem 'in zijn hok' te houden.
Tijdens zijn revalidatie trainde hij veel met een fervent hardloper. Een gemotiveerde revalidant, die mooie verhalen kon vertellen over al zijn belevenissen tijdens vele hardloopevenementen in het verleden. Aangestoken door alle enthousiasme kwam Evert met de priemende vraag:"kan ik ook hardlopen Jeroen"? Als jou artsen geen belemmering zien, zie ik geen reden waarom jij het niet zou kunnen!; was mijn antwoord. En al snel eindigde Evert zijn revalidatie op de loopband.
Van de lopende band ging hij over naar de buitenlucht, en na een tijdje zelf proberen, sloot Evert zich aan bij een van onze loopgroepen. Lopen werd een onderdeel van zijn leven en in het lopen vind hij zijn uitdagingen. Van Damloop naar halve marathon. Steeds harder, steeds beter.
Zijn stijl is herkenbaar. Geleid door zijn doorzettingsvermogen, gewapend door zijn hoge spierspanningen. In hoorbare tred doorbreekt hij zijn remmingen en overwint hij zijn beperkingen. Waar hij altijd heeft gedacht en gehoord dat hij dingen niet kon doen, of dat het beter (of verstandiger) was om het niet te doen, kwam daar toch een vraag naar de marathon.
Met groen licht van zijn arts, na het lopen van een aantal dertig kilometers, kwam daar in 2011 toch die geweldige prestatie. Een diepe buiging voor een jongen die al zijn angsten en pijn heeft overwonnen. Die heeft aangetoond dat je met hardlopen kan doorbreken wat je altijd heb gevreesd en die heeft bewezen dat geen berg te hoog is.
Sinds hij is gaan hardlopen, is hij niet meer geopereerd. Is zijn gezondheid enorm vooruitgegaan. En heeft hij voor zichzelf bewezen dat doelen zijn te realiseren. En natuurlijk heeft hij nog zijn beperkingen, maar zijn remmingen heeft hij overwonnen. En daar ligt ook zijn gevaar, want waar is zijn grens? Maar daar is een enorme hoeveelheid kwaliteit van leven voor in de plaats gekomen. En als hij zo doorgaat, loopt hij binnenkort nog harder dan ik ook.
Evert had al een uitgebreide ziekte geschiedenis. Vanaf zijn jonge jeugd dacht hij dat hij beperkt was. Veel dokters, veel operaties, vaak in het ziekenhuis. Een bezorgde omgeving, die hem wilde beschermen door hem 'in zijn hok' te houden.
Tijdens zijn revalidatie trainde hij veel met een fervent hardloper. Een gemotiveerde revalidant, die mooie verhalen kon vertellen over al zijn belevenissen tijdens vele hardloopevenementen in het verleden. Aangestoken door alle enthousiasme kwam Evert met de priemende vraag:"kan ik ook hardlopen Jeroen"? Als jou artsen geen belemmering zien, zie ik geen reden waarom jij het niet zou kunnen!; was mijn antwoord. En al snel eindigde Evert zijn revalidatie op de loopband.
Van de lopende band ging hij over naar de buitenlucht, en na een tijdje zelf proberen, sloot Evert zich aan bij een van onze loopgroepen. Lopen werd een onderdeel van zijn leven en in het lopen vind hij zijn uitdagingen. Van Damloop naar halve marathon. Steeds harder, steeds beter.
Zijn stijl is herkenbaar. Geleid door zijn doorzettingsvermogen, gewapend door zijn hoge spierspanningen. In hoorbare tred doorbreekt hij zijn remmingen en overwint hij zijn beperkingen. Waar hij altijd heeft gedacht en gehoord dat hij dingen niet kon doen, of dat het beter (of verstandiger) was om het niet te doen, kwam daar toch een vraag naar de marathon.
Met groen licht van zijn arts, na het lopen van een aantal dertig kilometers, kwam daar in 2011 toch die geweldige prestatie. Een diepe buiging voor een jongen die al zijn angsten en pijn heeft overwonnen. Die heeft aangetoond dat je met hardlopen kan doorbreken wat je altijd heb gevreesd en die heeft bewezen dat geen berg te hoog is.
Sinds hij is gaan hardlopen, is hij niet meer geopereerd. Is zijn gezondheid enorm vooruitgegaan. En heeft hij voor zichzelf bewezen dat doelen zijn te realiseren. En natuurlijk heeft hij nog zijn beperkingen, maar zijn remmingen heeft hij overwonnen. En daar ligt ook zijn gevaar, want waar is zijn grens? Maar daar is een enorme hoeveelheid kwaliteit van leven voor in de plaats gekomen. En als hij zo doorgaat, loopt hij binnenkort nog harder dan ik ook.
Jeroen, ik ben zwaar onder de indruk en ook ik maak een diepe buiging richting Evert. Goed ook om dit soort achtergronden te weten van je medelopers. Bedankt voor dit mooie stukkie !
BeantwoordenVerwijderenVandaag liep ik een stuk op met Evert in de 4e Twiskemolenloop door een besneeuwd Twiske. Evert refereerde aan de blog dus nog even opgezocht en nagelezen. Indrukwekkend verhaal,Tot de volgende loop Evert !
BeantwoordenVerwijderen