Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat training van de corestability leidt tot een hogere loopsnelheid. Mooi zo, zou ik zeggen. Maar wat is corestability dan? Onder de titel; "Balans" heb ik al eens een column geschreven in INFYSIO, een blad voor fysiotherapeuten. De strekking van dat verhaal is hetzelfde gebleven, hoewel 'de corestability' sindsdien nog meer een onderdeel is geworden van sport en dagelijks leven.
Een eenduidige duidelijke definitie is er niet voor corestability. Er zijn meerdere programma's, die de verschillende invalshoeken van corestability trainen. En conceptmatig wordt het in allerlei trainingsprogramma's op fitnesscentra ingevoegd. Het bekt wel lekker, corestability, en het lijkt erop dat meeste mensen begrijpen wat ik bedoel als ik het erover heb!
Binnen mijn vak, de sportfysiotherapie, kan je bijna niet meer zonder training van de corestability. Verpakt in ketentraining, techniek-analyses, krachttekorten en compensatie-mechanismen zijn we op allerlei manieren bezig met het beïnvloeden van de corestability. Waar zit het probleem en wat kan er beter. Een goede balans in de beweging zorgt voor een betere beweging en minder kans op problemen. Prestaties gaan zelfs vooruit als er een betere core is. Stabiliteit als basis voor balans in de beweging!
Klinkt allemaal goed, maar bedoelen we, en doen we ook allemaal hetzelfde? Het lijkt erop dat het net zo werkt als bij de appel! Bedoelen we de groene Cranny Smith, of de sappige Elstar, hebben we het over de schilder (Karel Appel) of denken we aan een hele kist met appels. Misschien verwarren we appels met peren of weten we bij god niet wat een appel is. Feit blijft dat je heel veel verschillende associaties kan hebben bij dat ene woord.
De intenties zijn goed, de basis steeds beter. Toch zullen er altijd verschillen blijven in interpretaties en uitleg van de corestability. Als het maar zo blijft dat de training er van zorgt voor meer snelheid en voor minder blessures!
Een eenduidige duidelijke definitie is er niet voor corestability. Er zijn meerdere programma's, die de verschillende invalshoeken van corestability trainen. En conceptmatig wordt het in allerlei trainingsprogramma's op fitnesscentra ingevoegd. Het bekt wel lekker, corestability, en het lijkt erop dat meeste mensen begrijpen wat ik bedoel als ik het erover heb!
Binnen mijn vak, de sportfysiotherapie, kan je bijna niet meer zonder training van de corestability. Verpakt in ketentraining, techniek-analyses, krachttekorten en compensatie-mechanismen zijn we op allerlei manieren bezig met het beïnvloeden van de corestability. Waar zit het probleem en wat kan er beter. Een goede balans in de beweging zorgt voor een betere beweging en minder kans op problemen. Prestaties gaan zelfs vooruit als er een betere core is. Stabiliteit als basis voor balans in de beweging!
Klinkt allemaal goed, maar bedoelen we, en doen we ook allemaal hetzelfde? Het lijkt erop dat het net zo werkt als bij de appel! Bedoelen we de groene Cranny Smith, of de sappige Elstar, hebben we het over de schilder (Karel Appel) of denken we aan een hele kist met appels. Misschien verwarren we appels met peren of weten we bij god niet wat een appel is. Feit blijft dat je heel veel verschillende associaties kan hebben bij dat ene woord.
De intenties zijn goed, de basis steeds beter. Toch zullen er altijd verschillen blijven in interpretaties en uitleg van de corestability. Als het maar zo blijft dat de training er van zorgt voor meer snelheid en voor minder blessures!
Reacties
Een reactie posten