Als ik loop val ik niemand lastig. Ik doe niks fout en doe niemand iets kwaads. Ik loop meestal links, volgens de regels. En ja, ik loop heus wel eens door rood. Maar eigenlijk alleen maar als dat verantwoord is. De enige die ik pijn doe, ben ik zelf. De enige die ik iets aandoe ben ik zelf!
Ik loop op de openbare weg. Ik moet toch ergens lopen. Maar daar is de weg ook voor bedoeld! Meestal ben ik vriendelijk. Ondanks dat ik ver in mijn eigen gedachten kan zijn, groet ik veel mensen. Lach ik naar ze, of steek mijn hand op, of zeg ze hardop gedag. Als ik loop met mijn zoon, krijgt hij meestal respectvolle, soms verliefde, maar over het algemeen bewonderende blikken! Milo is dan ook een publieksloper.
Toch valt het me op dat het niet bij iedereen zo overkomt. En dan bedoel ik niet de blaffende, soms agressief ogende honden op de erven. Nee, ik bedoel de medeweggebruiker. Vaak met de grappig bedoelde open deuren zoals;"zitten ze je achterna" of "ze zijn die kant op". Maar erger is de fietser die de verkeersregels niet kent. Als ze van achteren komen, hoor je ze al van verre aankomen. Foeterend. Maar echt niet dat ze hun fietsbel gebruiken. Als ze van voren komen, zijn ze nog erger. Kijken ze je streng in de ogen aan en blijven ze standvastig rechts fietsen. Wegpiraten.
Erger nog zijn de commentaren van die mensen waarvan de gezondheid vanaf spat. Zittend langs de kant, of vanuit hun auto. Meelijwekkende, afkeurende blikken en soms verwijtende kreten. De woede, de afkeer of misschien de jaloezie van deze mensen zal ik niet begrijpen. Want als ik daar loop val ik niemand lastig. Ik doe niks fout en doe niemand iets kwaad.......
Ik loop op de openbare weg. Ik moet toch ergens lopen. Maar daar is de weg ook voor bedoeld! Meestal ben ik vriendelijk. Ondanks dat ik ver in mijn eigen gedachten kan zijn, groet ik veel mensen. Lach ik naar ze, of steek mijn hand op, of zeg ze hardop gedag. Als ik loop met mijn zoon, krijgt hij meestal respectvolle, soms verliefde, maar over het algemeen bewonderende blikken! Milo is dan ook een publieksloper.
Toch valt het me op dat het niet bij iedereen zo overkomt. En dan bedoel ik niet de blaffende, soms agressief ogende honden op de erven. Nee, ik bedoel de medeweggebruiker. Vaak met de grappig bedoelde open deuren zoals;"zitten ze je achterna" of "ze zijn die kant op". Maar erger is de fietser die de verkeersregels niet kent. Als ze van achteren komen, hoor je ze al van verre aankomen. Foeterend. Maar echt niet dat ze hun fietsbel gebruiken. Als ze van voren komen, zijn ze nog erger. Kijken ze je streng in de ogen aan en blijven ze standvastig rechts fietsen. Wegpiraten.
Erger nog zijn de commentaren van die mensen waarvan de gezondheid vanaf spat. Zittend langs de kant, of vanuit hun auto. Meelijwekkende, afkeurende blikken en soms verwijtende kreten. De woede, de afkeer of misschien de jaloezie van deze mensen zal ik niet begrijpen. Want als ik daar loop val ik niemand lastig. Ik doe niks fout en doe niemand iets kwaad.......
Reacties
Een reactie posten