Tijdens mijn eerste Alpe d'Huzes leerde ik hem kennen. Louis. Een aardige vent, manueel therapeut en één van de honderd deelnemers van dat jaar. Zes keer de alp op, en regelmatig lag hij bij mij op de bank. Pijn genoeg, maar toch was hij al 's middags klaar. Lekker met een biertje in het zonnetje, nagenietend van zijn prestatie. Zijn drijfveren kende ik toen nog niet. Maar de volgende dag in de volle zon, aan het zwembad van camping La Piscine hadden we een prettig gesprek.
In de aanloop van het jaar daarop, reden we samen naar bijeenkomsten toe. Nodigde ik hem uit op regiobijeenkomsten van de NVFS. En in de week op de alp, hadden we meer contact. En de klik was er ook. Louis sprong af en toe bij in de medische tent, als hulp voor het medisch team. Maar deelnemen aan AD6 was nog steeds zijn belangrijkste doel.
De twee jaar daarna was hij al vast onderdeel van het medisch team. Mijn laatste jaar, was zijn eerste jaar als niet deelnemer. Maar als onderdeel van het medische team. Louis was net begonnen als manueel therapeut bij ons in de praktijk. En op de fiets daar in de alpen, hebben we heel wat kilometers samen weggetrapt.
In voorbereiding op al het lopen van aankomend jaar, trainen we samen. Op donderdag laat ik hem kennis maken met al het moois dat de omgeving van Purmerend te bieden heeft. En dan zijn we nog niet eens ver de omgeving ingelopen. Twee mannen, in training. Lopend en zwijgend, maar ook pratend over van alles en nog wat. Pratend over het vak, over het leven. Maar ook gewoon pratend om wat te zeggen, of zwijgend omdat ik dat heus ook wel kan!
Dit jaar staan mijn loopevenementen in het teken van het lopen met Louis. Samen de Rotterdammarathon, en samen de West Coast Challenge. Goed, hij loopt alleen de New York Marathon, maar op dezelfde dag loop ik de Berenloop op Terschelling. Lopen we toch een beetje samen.
In de aanloop van het jaar daarop, reden we samen naar bijeenkomsten toe. Nodigde ik hem uit op regiobijeenkomsten van de NVFS. En in de week op de alp, hadden we meer contact. En de klik was er ook. Louis sprong af en toe bij in de medische tent, als hulp voor het medisch team. Maar deelnemen aan AD6 was nog steeds zijn belangrijkste doel.
De twee jaar daarna was hij al vast onderdeel van het medisch team. Mijn laatste jaar, was zijn eerste jaar als niet deelnemer. Maar als onderdeel van het medische team. Louis was net begonnen als manueel therapeut bij ons in de praktijk. En op de fiets daar in de alpen, hebben we heel wat kilometers samen weggetrapt.
In voorbereiding op al het lopen van aankomend jaar, trainen we samen. Op donderdag laat ik hem kennis maken met al het moois dat de omgeving van Purmerend te bieden heeft. En dan zijn we nog niet eens ver de omgeving ingelopen. Twee mannen, in training. Lopend en zwijgend, maar ook pratend over van alles en nog wat. Pratend over het vak, over het leven. Maar ook gewoon pratend om wat te zeggen, of zwijgend omdat ik dat heus ook wel kan!
Dit jaar staan mijn loopevenementen in het teken van het lopen met Louis. Samen de Rotterdammarathon, en samen de West Coast Challenge. Goed, hij loopt alleen de New York Marathon, maar op dezelfde dag loop ik de Berenloop op Terschelling. Lopen we toch een beetje samen.
Ik heb louis in zijn jongere leven leren kennen. ook tijdens sporten, hij een gedreven "loop"atleet ik een luie hoogspringer/ speerwerper.
BeantwoordenVerwijderenOok wij dronken gezellig een biertje ( of waren het er meer? ).Praten over het leven deden we op een andere manier. Ik weet zeker dat je er een hele fijne collega/vriend aan hebt!Ik volg jullie ,succes!Peter Elschot