Doorgaan naar hoofdcontent

Global awareness

Het is nu een half jaar dat ik geen dierlijke producten meer eet. Als je me in een hokje plaatst ben ik veganist. Als ik grappig doe, zeg ik dat ik gras eet, maar de waarheid is natuurlijk anders. Ondanks wat de meeste mensen beseffen, is er genoeg over wat lekker is, èn waar geen dierlijke producten in zitten. Uiteindelijk is het drinken van bier, met een lekker zakje chips er bij, ook uit te bouwen naar een veganstisch dieet!

Dierenleed, dat is één van de redenen geen dierlijke producten te gebruiken. Maar mijn drijfveer is anders. En dat bewustzijn mag zeker meer aandacht krijgen. Het weer veranderd, dat is voor iedereen wel duidelijk. Global warming is de issue. En dat heeft zeker met onze behoeftes en consumptie te maken. We zijn met veel mensen op deze planeet. Misschien wel te veel. En met al onze behoeftes hollen we de aarde uit. Bewustzijn van stroom, en wetenschap dat we iets verkeerd doen is er bij veel van ons wel bij. Maar ik denk dat weinig mensen beseffen wat de gevolgen zijn van de consumptie van vlees op het milieu. United Nations heeft het al door. Een organisatie die wel wat te vertellen heeft zou je zeggen.

Graag nodig ik jullie allemaal uit om te kijken naar een documentaire van Leonardo Di Caprio. Before the Flood heet hij, je kan hem vinden op you tube (of door op de link te drukken). Kijk en raak verbijsterd. Misschien dat we dan tot global awareness komen? Maar zo als het er nu voor staat, glijden we met z'n allen hard af naar beneden. En misschien lopen we in Nederland wel meer achter dan we zelf denken. Tot het water aan onze lippen staat....


Reacties

Populaire posts van deze blog

Zonder onze leeuw!

 Hij kwam bij me omdat hij pijn in zijn knie had. Maar het was een doelbewuste actie. Tijdens het uitlaten van zijn honden, had hij me wel eens zien lopen met een groeppie, en dat leek hem ook wel wat. Eerst herstellen was mijn advies. Maar hij had haast en kon niet wachten met aansluiten. Zijn enthousiasme was toen al bijna niet te temperen. Zo heb ik hem eigenlijk alleen maar gekend. Zijn geduld werd beloond, en de donderdag avond was de eerste kennismaking met de groep. Na één training was hij eigenlijk al een vast onderdeel van de groep. Op de zondag kon hij nog niet mee, dan loop ik al met twee andere vrienden. Maar met jouw knie is dat op dit moment ook te ver vriend was mijn antwoord. Toch liep hij frequent, bijna te toevallig, met zijn hondjes op de plek waar wij onze ronde begonnen. Een paar weken later liep hij ons opeens tegen het lijf in hardloopkleren. "Nou, dan loop ik meteen toch ff een stuk mee!"; was zijn mededeling. En dat terwijl wij net een lange training

Afscheid nemen doet pijn

Het was op een stormachtige avond dat ik gebeld werd. Ik wist meteen wat er aan de hand was. Ik lag net te slapen, maar nu was het zaak van opstaan en vertrekken. Corona was zo hevig aanwezig dat we eigenlijk de weg niet op mochten. Er was een avondklok. Maar dit was belangrijker, dus samen met mijn vader en moeder zijn we naar het ziekenhuis in Amersfoort gereden. De rit was onwezenlijk. Je weet wat er te wachten staat, maar als het moment dan zover is en de realiteit je inhaalt, dan is er niks anders dan berusting en verdriet. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis, hebben we de auto vlak voor de ingang van de EHBO geparkeerd. Het was midden in de nacht dus alle ruimte. Bij binnenkomst werden we snel naar de juiste kamer geleid en daar lag hij dan… Omdat hij uitbehandeld was, was hij een aantal weken daarvoor naar huis gestuurd. Het gaf mij de kans om alles te bespreken. Alles over vroeger, alles over nu, alles wat ons dwarszat, maar ook de kans om te zeggen dat ik van hem hou. Jammer

Relativiteitstheorie van Jeroen

Telkens als ik daar loop moet ik aan hem denken, bij iedere pas die ik zet zijn mijn gedachte bij hem, ik groet zijn huis bij het passeren,  en denk terug aan hoe het was om daar te zijn, de gesprekken, mijn adviezen, zijn verhaal en zijn adviezen. Aanvankelijk kwam ik langs voor de fysieke hulp, maar al snel bleek dat hij stervende was. De pijn die ik kan hebben tijdens het lopen, is relatief met de pijn die hij geleden heeft, of de pijn die zijn familie nog iedere dag heeft met zijn gemis. Wat zeur ik nou als ik daar loop, wind, regen of extreme warmte, als ik daar loop besef ik het mezelf maar al te goed,  mijn prestatie staat in het niets met de prestatie van het leven, lopen is relatief, een tijdverdrijf om me beter te voelen!