Afgelopen maandag was blijkbaar de echte 'blue monday'! Mijn start van de dag was al raar. Ik was vergeten dat ik vrijdag mijn fiets op het werk had laten staan, dus ik stond 's ochtends beteuterd te kijken waar mijn fiets was. Aangekomen op het werk bleek ik twee patiënten tegelijk te hebben, en dat was niet de eerste keer deze dag....*@#! Toch viel dat allemaal in het niet bij de grootste schok van de dag. Eén telefoontje.
Ze was denk ik al sinds 1997 wisselend bij me op de praktijk. Door de jaren heen met allerlei fysieke klachten. Nieuwe knieën, nieuwe heup en ga zo maar verder. Ik heb haar heel veel gezien. Ik heb haar heel veel gesproken. Ze oogde rustig en introvert, maar was fanatiek als het over Ajax ging. En geïnteresseerd was ze zeker. Alle verjaardagen wist ze uit haar hoofd, en aandacht voor sociale details had ze ook. Ze droeg een verhaal met zich mee, het had haar leven geschreven. Maar het gaf haar juist respect en bewustzijn naar anderen toe.
Afgelopen zaterdag ochtend werd ze niet meer wakker. Gevonden door haar man. Een abrupt einde aan haar leven. Helaas word ik, net als ieder ander, door de jaren heen regelmatig met de dood geconfronteerd. Jong, oud, na een kort of lang ziekbed of plotseling. En net als nu grijpt het me dan aan! Zo kwetsbaar is het leven, laten we het dus vooral beleven!
Ze was denk ik al sinds 1997 wisselend bij me op de praktijk. Door de jaren heen met allerlei fysieke klachten. Nieuwe knieën, nieuwe heup en ga zo maar verder. Ik heb haar heel veel gezien. Ik heb haar heel veel gesproken. Ze oogde rustig en introvert, maar was fanatiek als het over Ajax ging. En geïnteresseerd was ze zeker. Alle verjaardagen wist ze uit haar hoofd, en aandacht voor sociale details had ze ook. Ze droeg een verhaal met zich mee, het had haar leven geschreven. Maar het gaf haar juist respect en bewustzijn naar anderen toe.
Afgelopen zaterdag ochtend werd ze niet meer wakker. Gevonden door haar man. Een abrupt einde aan haar leven. Helaas word ik, net als ieder ander, door de jaren heen regelmatig met de dood geconfronteerd. Jong, oud, na een kort of lang ziekbed of plotseling. En net als nu grijpt het me dan aan! Zo kwetsbaar is het leven, laten we het dus vooral beleven!
Reacties
Een reactie posten