Ik zie ze veel. Voor mijn werk. Schoonheid hebben ze niet, daarvoor kijk ik liever naar andere delen van het lichaam. Maar prachtig zijn ze wel: voeten!
Ingenieus zoals de voet is gebouwd. Als je goed kijkt naar de bewegingen van de voet, je analyseert de biomechanica, dan kan je alleen maar tot de conclusie komen dat ze geniaal gemaakt zijn. Zesentwintig botjes. Met daarbovenop een scheen en een kuitbeen. En al die botjes hebben meerdere functies. Zowel in een stabiele als in een flexibele stand.
Als je staat, dan zijn je voeten eigenlijk niks anders dan twee boekensteunen. De reden waarom we onze neus niet breken. Maar wel flexibele steunen, zodat we lekker kunnen hangen en ons gewicht er op allerlei manieren boven kunnen brengen. De zesentwintig botjes vormen heel veel gewrichten en die zorgen voor een flexibel geheel. Het is al prachtig om te zien dat het eerste gewricht dat drukopbouw krijgt tijdens het lopen in de richting van de buitenzijde van de voet loopt. Logisch als je bedenkt dat het lichaamsgewicht dat op de voet komt van de andere voet vandaan komt. Blijkbaar is de richting van dat gewricht gelijk aan de richting van de verplaatsing van het lichaamsgewicht.
Op het vervolg van de bewegingen van de voet zal ik nog terugkomen. Ik moet oppassen dat het niet een te technisch verhaal wordt. Dat zou tekort doen aan het wonderlijke fenomeen dat de voet is. Een schokdemper. Een opwekker van elastische energie. Een los, instabiel geheel, dat door middel van vormsluiting ongelooflijk stabiel kan worden. En dan nog maar te zwijgen over het feit dat de bewegingen van de voet een direct verband hebben met de bewegingen van de schouder en alle andere gewrichten in het lichaam. Misschien wel het bewijs dat we gemaakt zijn om rechtop te lopen. Een fenomeen, de voet!
Ingenieus zoals de voet is gebouwd. Als je goed kijkt naar de bewegingen van de voet, je analyseert de biomechanica, dan kan je alleen maar tot de conclusie komen dat ze geniaal gemaakt zijn. Zesentwintig botjes. Met daarbovenop een scheen en een kuitbeen. En al die botjes hebben meerdere functies. Zowel in een stabiele als in een flexibele stand.
Als je staat, dan zijn je voeten eigenlijk niks anders dan twee boekensteunen. De reden waarom we onze neus niet breken. Maar wel flexibele steunen, zodat we lekker kunnen hangen en ons gewicht er op allerlei manieren boven kunnen brengen. De zesentwintig botjes vormen heel veel gewrichten en die zorgen voor een flexibel geheel. Het is al prachtig om te zien dat het eerste gewricht dat drukopbouw krijgt tijdens het lopen in de richting van de buitenzijde van de voet loopt. Logisch als je bedenkt dat het lichaamsgewicht dat op de voet komt van de andere voet vandaan komt. Blijkbaar is de richting van dat gewricht gelijk aan de richting van de verplaatsing van het lichaamsgewicht.
Op het vervolg van de bewegingen van de voet zal ik nog terugkomen. Ik moet oppassen dat het niet een te technisch verhaal wordt. Dat zou tekort doen aan het wonderlijke fenomeen dat de voet is. Een schokdemper. Een opwekker van elastische energie. Een los, instabiel geheel, dat door middel van vormsluiting ongelooflijk stabiel kan worden. En dan nog maar te zwijgen over het feit dat de bewegingen van de voet een direct verband hebben met de bewegingen van de schouder en alle andere gewrichten in het lichaam. Misschien wel het bewijs dat we gemaakt zijn om rechtop te lopen. Een fenomeen, de voet!
Reacties
Een reactie posten