Aanstaande zondag is het zover, de eerste gezamenlijke training. Het marathon traject gaat van start. Bijna twintig lopers gaan op voor een najaarsmarathon. Amsterdam is voor de meesten het doel, maar er gaan er ook een paar naar New York. Ik ga mezelf proberen in te schrijven voor de Berenloop op Terschelling. Appartement heb ik al geboekt. In aanloop naar de training zit de stemming en saamhorigheid er al in. #bijmanmarathontraject geeft al hits op twitter, en er wordt al gesproken over een documentaire. De eerste training moet nog komen, maar het lijkt alsof we al in volle gang zijn. Dat belooft wat voor het vervolg. Dat het lopen van een marathon zwaar is, hoef ik niet te vertellen. Dat het vooral mentaal is, lijkt me duidelijk. Des te beter het groepsgevoel en de saamhorigheid. Het lijden is gelijk, en het doel is hetzelfde. Ik ben vooral benieuwd naar de verhalen. Verhalen over de trainingen, over de beleving, over de angsten en de blijdschap. En benieuwd naar het verloop. De
Als sportfysiotherapeut ben ik bezig met de bewegende mens. Sport is mijn passie, hardlopen mijn hobby. Als loper heb ik meerdere marathons afgelegd. Amsterdam (10x), Hoorn (3x), New York (1x) Rotterdam (1x) en de Berenloop (4x). In 2010 heb ik de Roparun gelopen en 2012 ben ik gestart in de West Coast Challenge. Twee keer ben ik uitgestapt bij een marathon, maar het heeft me gemaakt tot wie ik ben; een loper die graag relativeert en filosofeert. En vaak nog voor het goede doel ook!