Het is net zoals met muziek; meestal is de uitgeklede versie de beste. Open en eerlijk, alleen piano of gitaar en zang. Niet alle opsmuk, niet alles georkestreerd. Niet dat het liedje niet mooi kan zijn in zijn volle ornaat, maar vaak haalt het arrangement de scherpe randen eraf. Leidt het af van waar het werkelijk om gaat. Simpel komen tot de kern, en de boodschap komt beter over. Is het in de maatschappij ook niet zo? Zijn we open of eerlijk, of zijn we teveel aangekleed? Hebben we gewoonweg teveel te verbergen. Juist wanneer je jezelf kwetsbaar opstelt, of als je eerlijk bent, wordt je vaak niet serieus genomen. De paria van de maatschappij zijn vaak de mensen die niks meer te verbergen hebben. Maar ook niks meer te verliezen. Is er geen ruimte voor de waarheid meer, of hebben we er geen oog meer voor. Is er gewoonweg een grote blinde vlek, en varen we mee op het grote arrangement? Ik ben altijd al dwars geweest, heb altijd mijn eigen koers gevaren. Maar het is wel verdomd la
Als sportfysiotherapeut ben ik bezig met de bewegende mens. Sport is mijn passie, hardlopen mijn hobby. Als loper heb ik meerdere marathons afgelegd. Amsterdam (10x), Hoorn (3x), New York (1x) Rotterdam (1x) en de Berenloop (4x). In 2010 heb ik de Roparun gelopen en 2012 ben ik gestart in de West Coast Challenge. Twee keer ben ik uitgestapt bij een marathon, maar het heeft me gemaakt tot wie ik ben; een loper die graag relativeert en filosofeert. En vaak nog voor het goede doel ook!