Afgelopen zaterdag reed ik naar de vuilstort. Met een auto vol naar de afvalstraat. Terwijl ik klaar was en terugreed naar huis, was ik getuige van een bizar ongeval. Twee mensen stonden klaar om over te steken, terwijl een oudere man in een Fiat Panda hen voorrang verleende. Dat ging niet helemaal goed, want met vol gas trok hij op. Allebei de mensen vlogen door de lucht. De man via het voorruit, over de auto, terwijl de vrouw een rare val achterover maakte met een vreemdsoortige draai over haar linker knie. In een reflex stopte direct over het kruispunt mijn auto, zette de knipperlichten aan, en sprintte in een naar de slachtoffers toe. Ik weet niet eens of ik mijn motor heb laten draaien.
De man was even, heel kort, buiten westen geweest, maar met een vreemde sprong stond hij weer op en kwam tegelijkertijd met mij bij zijn partner aan. Boos, maar bezorgd zaten we met zijn tweeën, in de regen aan de zijde van zijn vrouw. Naast mij stond al iemand te bellen met 112. Haar hartslag was 80, en ze kon zelf even later zelf haar been bewegen, maar had veel pijn in haar hoofd. Ze was hard op haar achterhoofd gevallen. Ik heb haar hoofd vastgepakt om hem te stabiliseren, terwijl de beller een eerste hulp arts van het ziekenhuis uit Alkmaar bleek te zijn. Van alle kanten kwamen mensen met dekens en paraplu's aan, want koud en nat was het wel.
Ironisch genoeg gebeurde het ongeluk op 100 meter afstand van de ambulance post. Maar die waren geen van allen ter plekke. De ambulance moest helemaal uit Zaandam komen, maar na 10 minuten stond de politie al pionnen om ons heen te plaatsen.
Daar zat ik dan, op mijn knieën, keer op keer te herhalen voor het slachtoffer wat haar overkomen was, want dat was ze telkens kwijt. Haar hoofd en knie deden erg zeer. Haar man leek redelijk in orde, maar die had ook een behoorlijke klapper gemaakt, en zat vol met adrenaline. Na meerdere overdrachten, zowel naar ambulance verpleegkundigen als politie, kon ik het hoofd uiteindelijk loslaten toen ze veilig en wel op de brancard lag. Samen met de eerste hulp arts en de andere omstanders, hebben we goede eerste hulp geboden! Zelfs mijn auto is gedurende alles door een omstander aan de kant gezet.
Zomaar een zaterdag. Een bizar beeld, dat ik niet snel zal vergeten. En ik weet niet hoe het uiteindelijk met deze mensen is afgelopen. Hopelijk gaat het goed met ze, maar ook de oude baas zal het slecht hebben gehad. Het lijkt een terugkerend iets voor me te worden. Eerste hulp verlenen. Maar ik ben blij dat ik het kon doen!
De man was even, heel kort, buiten westen geweest, maar met een vreemde sprong stond hij weer op en kwam tegelijkertijd met mij bij zijn partner aan. Boos, maar bezorgd zaten we met zijn tweeën, in de regen aan de zijde van zijn vrouw. Naast mij stond al iemand te bellen met 112. Haar hartslag was 80, en ze kon zelf even later zelf haar been bewegen, maar had veel pijn in haar hoofd. Ze was hard op haar achterhoofd gevallen. Ik heb haar hoofd vastgepakt om hem te stabiliseren, terwijl de beller een eerste hulp arts van het ziekenhuis uit Alkmaar bleek te zijn. Van alle kanten kwamen mensen met dekens en paraplu's aan, want koud en nat was het wel.
Ironisch genoeg gebeurde het ongeluk op 100 meter afstand van de ambulance post. Maar die waren geen van allen ter plekke. De ambulance moest helemaal uit Zaandam komen, maar na 10 minuten stond de politie al pionnen om ons heen te plaatsen.
Daar zat ik dan, op mijn knieën, keer op keer te herhalen voor het slachtoffer wat haar overkomen was, want dat was ze telkens kwijt. Haar hoofd en knie deden erg zeer. Haar man leek redelijk in orde, maar die had ook een behoorlijke klapper gemaakt, en zat vol met adrenaline. Na meerdere overdrachten, zowel naar ambulance verpleegkundigen als politie, kon ik het hoofd uiteindelijk loslaten toen ze veilig en wel op de brancard lag. Samen met de eerste hulp arts en de andere omstanders, hebben we goede eerste hulp geboden! Zelfs mijn auto is gedurende alles door een omstander aan de kant gezet.
Zomaar een zaterdag. Een bizar beeld, dat ik niet snel zal vergeten. En ik weet niet hoe het uiteindelijk met deze mensen is afgelopen. Hopelijk gaat het goed met ze, maar ook de oude baas zal het slecht hebben gehad. Het lijkt een terugkerend iets voor me te worden. Eerste hulp verlenen. Maar ik ben blij dat ik het kon doen!
Reacties
Een reactie posten