Doorgaan naar hoofdcontent

Gezond verstand

De wereld om ons heen veranderd met rasse schreden. En we zijn er met zijn allen onderdeel van.
We laten ons leiden door ontwikkelingen, commerciële en financiële belangen en dogma's die ons een richting in sturen die niet altijd evenredig lopen met gezond verstand. Op mijn vakgebied werd er onlangs nog een beweegadvies gegeven;

  • Een half uur ten minste matig intensieve lichamelijke activiteit op ten minste vijf dagen in de week (voor 55-plussers betekent het bijvoorbeeld wandelen in een tempo van 4 km per uur of fietsen met een snelheid van 10 km per uur.)
  • 3 Keer per week minstens 20 minuten zwaar intensief bewegen. Bij zwaar intensieve lichamelijke activiteit gaat u zweten en raakt u buiten adem. 

In mijn ogen is dit bij lange na nog niet de minimum norm! Fietsen met een snelheid van 10 km per uur? Wandelen in winkeltempo? En de rest van de dag, moeten we dan niet bewegen? We zijn gemaakt om te bewegen, dus waarom zo'n lullig advies. Is het echt zo slecht met ons gesteld? Bewegen is goed voor ons, maar dan hebben we het wel over bewegen, dit advies is gewoon een minimum onderdeel van dagelijks leven!

Om aan dagelijkse beweging te komen, kan je ervoor kiezen om de hond uit te laten. Minimale beweging! Maar wat zien we in de werkelijkheid? Met verbazing kijk ik naar de mensen die hun telefoon uitlaten, waarbij de hond toevallig mee mag lopen. Of zouden we allemaal Google Maps gebruiken om ons door het rondje te laten navigeren? Helaas heb ik mezelf er ook wel eens in mee laten zuigen! Maar, in het weekend leg ik mijn mobiele telefoon tegenwoordig weg, en het levert mij een stuk meer tijd op om (andere) leuke dingen te doen.

Onderbuikgevoel, gezond verstand en intuïtie zijn volgens mij uitstervende eigenschappen van de mens. Als iets maar wetenschappelijk bewezen is, dan is het goed. Maar helaas is het gros van ons geen wetenschapper. Kunnen we niet wetenschappelijk onderzoek lezen of beoordelen. Weten we heel vaak niet de commerciële belangen van het wetenschappelijke onderzoek en dus lopen we maar achter de dogma's aan. We doen wat algemeen geaccepteerd is, zonder na te denken of dit nou wel of niet goed is voor onszelf!

Terug naar het bewegen; ik schrik vaak van de kinderen die ik zie lopen met hun bolle ruggetjes en naar buiten gedraaide voeten. Ze lopen in de zithouding! Of is het de playstation- of iPad-houding?
Het is in ieder geval een uiting van chronisch bewegingstekort. En met het minderen in bewegen, zijn we ook nog eens meer gaan consumeren......

Er zijn steeds meer mensen op deze aarde, er wordt voor deze mensen steeds meer geproduceerd, en we weten met z'n allen niet meer welke kant we opgaan. Is het niet eens tijd voor (wat meer) gezond verstand?

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Afscheid nemen doet pijn

Het was op een stormachtige avond dat ik gebeld werd. Ik wist meteen wat er aan de hand was. Ik lag net te slapen, maar nu was het zaak van opstaan en vertrekken. Corona was zo hevig aanwezig dat we eigenlijk de weg niet op mochten. Er was een avondklok. Maar dit was belangrijker, dus samen met mijn vader en moeder zijn we naar het ziekenhuis in Amersfoort gereden. De rit was onwezenlijk. Je weet wat er te wachten staat, maar als het moment dan zover is en de realiteit je inhaalt, dan is er niks anders dan berusting en verdriet. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis, hebben we de auto vlak voor de ingang van de EHBO geparkeerd. Het was midden in de nacht dus alle ruimte. Bij binnenkomst werden we snel naar de juiste kamer geleid en daar lag hij dan… Omdat hij uitbehandeld was, was hij een aantal weken daarvoor naar huis gestuurd. Het gaf mij de kans om alles te bespreken. Alles over vroeger, alles over nu, alles wat ons dwarszat, maar ook de kans om te zeggen dat ik van hem hou. Jammer...
2 reacties
Meer lezen

Zonder onze leeuw!

 Hij kwam bij me omdat hij pijn in zijn knie had. Maar het was een doelbewuste actie. Tijdens het uitlaten van zijn honden, had hij me wel eens zien lopen met een groeppie, en dat leek hem ook wel wat. Eerst herstellen was mijn advies. Maar hij had haast en kon niet wachten met aansluiten. Zijn enthousiasme was toen al bijna niet te temperen. Zo heb ik hem eigenlijk alleen maar gekend. Zijn geduld werd beloond, en de donderdag avond was de eerste kennismaking met de groep. Na één training was hij eigenlijk al een vast onderdeel van de groep. Op de zondag kon hij nog niet mee, dan loop ik al met twee andere vrienden. Maar met jouw knie is dat op dit moment ook te ver vriend was mijn antwoord. Toch liep hij frequent, bijna te toevallig, met zijn hondjes op de plek waar wij onze ronde begonnen. Een paar weken later liep hij ons opeens tegen het lijf in hardloopkleren. "Nou, dan loop ik meteen toch ff een stuk mee!"; was zijn mededeling. En dat terwijl wij net een lange training ...
Een reactie posten
Meer lezen

Zwieren met de armen

Hardlopers zie ik met een grote variatie van armzwaaien. Hoge armen, lage armen, soepel,  ritmisch, stijf, vlakke handen, vuisten, breed, opgetrokken schouders.....kortom, vele mogelijkheden. Laatst had ik zelfs een loper op de praktijk die helemaal niet zwaaide met zijn rechterarm!  Gek, want de armzwaai gaat praktisch vanzelf. Ik hoef vaak niet eens te vertellen dat de linker arm naar voren gaat, als het rechter been dat ook doet. Je ziet ook vrijwel elke hardloper zijn armen buigen als hij harder gaat lopen, terwijl ze gestrekt zijn bij het wandelen. De armzwaai heeft invloed op ons looppatroon, veel invloed. Wandelaars met hun handen op hun rug, zouden dat moeten beseffen! Als je niet met je armen zwaait, stamp je harder. Loop je dus meer op je hielen. En dus meer kans op pijn in de voeten. Zwaaien is lekkerder, probeer maar uit. Bedenk maar eens waarom ze in het leger zo overdreven marcheren. Maar in welke richting moet je dan zwaaien? Als je overdreven zwaait met je ...
1 reactie
Meer lezen