(hard)Lopende gedachten van een Sportfysiotherapeut

Ik ben dol op gadgets. Iphone, iPad, garmin, polar.....allemaal leuk. Als hardloper wordt ik dus erg blij van nieuwe schoenen. Gezien het feit dat ik net weer twee paar nieuwe hardloopschoenen heb, is mijn collectie enigszins ruim! De schoenen die bij mij in de kast liggen heb ik op de foto gezet. Zes paar, best veel, maar ik gebruik ze nog wel nog allemaal! En mijn oude schoenen bewaar ik ook. Voor de informatie die ik in onze loopcursus vertel, maar ook om te gebruiken in de les die ik geef aan de masteropleiding voor de nieuwe sportfysiotherapeuten. Hardloopschoenen zijn net gadgets, vol nieuwe technologie en wetenschap. Verandering genoeg, op zoek naar de manier om je zo goed mogelijk te helpen in je poging je eigen records te verbreken! Alle merken hebben hun eigen ideale demping, en zijn allemaal op zoek naar de beste manier om de voortstuwing te ondersteunen! De nieuwste rage onder de loopschoenen is een schoen voor het barefootrunning. Zelf dacht ik dat dat op blote voeten

Vanavond heb ik les gegeven aan de Beemstermasters. Corestability. Een enthousiaste 'vriendengroep' gaat voor het tweede jaar achtereen meedoen aan de Roparun. In estafettevorm hardlopen van Parijs naar Rotterdam. Voor het goede doel, voor het welzijn van de kankerpatiënt. Zelf heb ik in 2010 meegedaan aan de Roparun. Een machtige belevenis, mooi om een keer te hebben ervaren. Alleen al de aanloop ernaartoe. De nachttraining, de eigen estafetteloop van Zurich (aan de afsluitdijk) via Medemblik naar Purmerend. De saamhorigheid met de teams, onderling maar ook met de andere teams. Kortom een prachtige herinnering aan de passen die ik achter me heb liggen. Coretraining dus. Als basis voor het lopen. Minder kans op blessures, meer snelheid. En dat terwijl de wetenschap nog niet eenduidig is over het begrip. Ik heb er mijn eigen invulling aan gegeven, vanuit kennis, opleiding en eigen ervaring. Het heeft in ieder geval al veel mensen geholpen. Voor een blessurevrije Roparun, maa

Het is druk op onze praktijk. Zeg maar erg druk. De veranderingen in de zorg, en dus in de vergoeding van fysiotherapie behandelingen is bij ons gelukkig nog niet zichtbaar. Weinig tijd om te lopen dus. Vier avonden in de week werken, en ook vier ochtenden vroeg starten, is best veel. Op vrijdagavond geef ik hockeytraining aan het team van Fleur (mijn dochter) en op zaterdagochtend ben ik de coach van her voetbalteam van Milo (mijn oudste zoon). Gelukkig is het nu winterstop. Tijd om te bezinnen, tijd om mijn werkschema en trainingsschema aan te passen! Vandaag ga ik mijn wekelijkse ronde lopen. Op mijn nieuwe schoenen. Saucony Triumph 9. Oranje, net als mijn roparun outfit. Ik zie er vandaag dus best cool uit. Nu maar even voelen of ik ook zo loop! Mijn ronde van vandaag start door Purmerend. Langs het noordhollands kanaal, naar het groengebied Purmerland. Onder de rook van Purmerend, door een Karakterestiek stukje polderlandschap. Wonderlijk toch, vanuit de drukke stad, beland j

Praten doe ik graag. Lezen en schrijven ook. Waarom zou ik dan niet gaan bloggen? Als ik loop praat ik ook veel.  Met mezelf dus. Lange conversaties, hele gesprekken. Soms denk ik over niks, soms denk ik over alles. Maar toch ben ik continue in gesprek met mezelf. Vaak vergeet ik wat ik denk, soms ook niet. Soms los ik iets op, vaak bedenk ik iets nieuws. Veel vergeet ik weer. Maar soms lijkt het alsof het de plek is waar ik loop, die mijn gedachten opnieuw (en opnieuw) laat beleven. Die mijn conversaties laat herhalen. Misschien is het slim om mijn gedachten op te schrijven, misschien ook niet. Maar als ik het niet doe, kan ik er niks over zeggen!