(hard)Lopende gedachten van een Sportfysiotherapeut

Als ik alleen loop, loop ik aan de linkerkant van de weg. Sinds ik loop weet ik niet beter. Links lopen, rechts rijden. Veiliger, want je ziet het verkeer aankomen, en je wordt niet van achter aangereden. Maar ja, in de werkelijkheid is dat niet altijd even gemakkelijk. Jonge, vooral fietsende, verkeersdeelnemers weten volgens mij echt niet beter. Zij zijn het die straf rechts blijven fietsen, niet van hun lijn wijken, waardoor je als loper vaak aan de kant moet springen. Maar ook grote wielrengroepen hebben er last van, voor zover die sowieso al besef hebben van andere weggebruikers.   Toch lijkt het voor de meeste weggebruikers tegenwoordig een loterij. Lopers aan de rechterkant, rennend danwel wandelend, met of zonder hond. Fietsers over de hele weg, en vele autorijders die geen besef hebben met welke snelheid ze langs je heen scheuren, of hoeveel ruimte ze voor je overlaten. Verkeershufterij of onwetendheid? Lijkt me tijd voor een mooie actie voor Veilig Verkeer Nederland! Lope

Over leven, over liefde, over passie, over treffen. Over moeten, over doen, over willen, over leren. Over denken, over kunnen, over weten, overwegen Over gaan, over lopen, over rennen, overal. Over alles....... 

Het bewijs is overduidelijk en we dragen het allemaal met ons mee. Overal in ons lichaam, behalve in onze handen. Het is een stof met ongelooflijke eigenschappen. Zo mooi dat we het nog niet kunnen namaken. Het is Jean Claude Guimberteau, een Fransman, die het uitgebreid in de aandacht heeft gezet met de naam McDAS. Maar voor de Amerikanen klinkt dat te McDonalds, dus als 'Fuzz' is het bekender geworden. In zijn prachtige Fuzz Speech legt Gill Hedley, een wetenschapper met het uiterlijk van Mari van de Ven, op een beeldende manier uit wat Fuzz is. Mooi om eens te googlen. Maar duidelijk het bewijs dat we zijn gemaakt om te bewegen. Want Fuzz verstijft als we niet bewegen en versoepeld als er beweging is! Niet voor niets zijn er oude bewegingsvormen als Tai Chi, waarbij alle mogelijke bewegingen worden gemaakt, maar ook oerinstincten als rekken en strekken zijn er om de Fuzz te bewegen. Hoe minder je doet, hoe minder je kan doen. Rust Roest. Natuurlijk zijn er nog meer red

Als je een beetje oplet wordt je er veel mee geconfronteerd; negativiteit. Aan de lopende band hebben mensen meningen, oordelen en aanverwant gedrag. Alles is verkeerd en zelf zijn ze oh zo geweldig. En dat kan verbaal, maar natuurlijk ook zonder iets te zeggen! Ik denk dat ik van mezelf positief ingesteld ben. Misschien wel positief naïef. Tenminste dat probeer ik. En daar voel ik me goed bij. Maar soms gebeurt er veel in je leven, heel veel. En dan moet je opletten. Voor je het weet ga je mee in de stroom van negativiteit. Eerder dit jaar betrapte mezelf er op. Ik liep maar te mopperen. Wat is het zwaar, wat heb ik het druk en maar zuchten en steunen. Stom van me, want dat is niet mijn intrinsieke drijfveer. Maar goed, hulp was onderweg, de handrem aangetrokken, of juist eraf. Mijn gedrag is weer veranderd. Binnen een week al resultaat. Maar toch, de naïviteit werkte tegen. Negativiteit alom en iedereen zijn eigen waarheid. Ga dat maar eens doorbreken.

Soms heb je wel eens van die dagen. Je gaat lopen, maar je voelt het meteen. Je gaat op weg en als je de eerste adem door bent, loop je helemaal niet lekker. Maar goed, je hebt jezelf voorgenomen om een lekker stuk te lopen, dus niks omdraaien en terug naar huis. Maar doorrammen. Vechten tegen de ademhaling, vechten tegen de druk op je buik en je borst, en vechten tegen de stijfheid in je benen. Meestal voert het me door de eerste twintig minuten heen. Dat is schijnbaar de tijd die ik mezelf gun om het gevecht met mezelf te voeren. Vaak licht het tempo hoog, te hoog en waarschijnlijk raak ik pas na die twintig minuten in een steady state. Juiste ademhaling, juiste hartslag, juiste ritme...Meestal ga ik dan wat makkelijker lopen. Die druk op mijn buik en borst is dan ook meestal weg. Die paar keer dat het niet zo was kan ik me ook nog goed herinneren. Dan belande ik met mijn broek op mijn enkels in de berm! Vaak is het volgende stuk een omslagpunt. Wordt het vandaag lekker lop

Het verhaal achter de sporter is vaak prachtig. Zo weet ik nog meerdere verhalen van mensen die bij mij op de bank lagen tijdens mijn Alpe d'Huzes jaren. Prachtige verhalen en mooie mensen. Zoals die opa uit Limburg. Hij had zelf kanker en was eigenlijk al opgegeven. Volgens de prognose van de artsen zou hij al ruim vier jaar dood zijn. Maar daar lag hij, bij mij op de bank. En zijn doel was om samen met zijn 70 jaar oude broer een keer de Alpe d'Huez op te rijden. Het werden drie beklimmingen. Mooier dan hij ooit had durven dromen, en na de tweede klim lag zijn broer bij mij op de bank. Die vroeg mij om hem te laten stoppen en mijn vraag hierop was; "Waarom?". "Het is zwaar, misschien gaat hij hier wel dood!"; was het angstige antwoord van zijn broer. "Gelukkiger dan nu kan hij niet worden, samen met zijn broer de berg op fietsen, terwijl zijn kleinkind langs de kant staat! En dood, dat zou hij al lang zijn!!!" En dus kwamen beide broers dolgelukk

Tradities zijn er om in stand te houden. Maar dit is er een om te verbreken. Voor de derde keer in vier jaar tijd harde regen en wind. Maar dat mocht de pret niet drukken. Acht uur 's ochtends verzamelen bij de roeivereniging. Dat alles voor de Bijmanloop van dit jaar. Spullen klaarzetten, laatste puntjes op de i, en de eerste deelnemers die al vroeg aanwezig waren voor hun startnummer. Op dat moment was het prachtig weer om te lopen. Weinig wind, beetje bewolkt en niet te warm. Mooie omstandigheden tijdens de kinderloop! Om half tien de start van 14 en 21 kilometer met een minuut later de start van de 7 kilometerlopers. Een lang lint van zo'n zeventig lopers die zich over de dijk naar Edam begaven, geven een trots gevoel. Lopen is leuk, maar vooral ook gezellig! Op de heenweg naar Edam begon de wind al aan te trekken, en zoals beloofd door de buienradar, trok rond tien uur de hemel open! Dikke regendruppels in combinatie met harde tegenwind zorgden voor een nieuwe 'h