Dit jaar heb ik weer eens de berenloop op Terschelling gelopen. Een marathon voor mezelf. Niemand begeleiden, met niemand meelopen. En ook nog eens op een eiland waar ik graag ben. Mijn voornemen was goed. Trainen door naar het werk te rennen, of terug naar huis, en in het weekend kilometers maken. In het voorjaar ging dat heel goed. Soms mee rennend naar school, soms terug rennend in een tempo waar ik zelf verbaasd van was. Maar na de zomervakantie kwam er flink de klad in. Goed, ik kon terugvallen op de wekelijkse begeleiding van mijn loopgroep, maar verder kwam ik eigenlijk niet. En de berenloop kwam dichterbij! Mijn training heeft uiteindelijk uit drie extra zondagen bestaan. Eén keer 12, één keer 17 en één keer 21 kilometer. Daar heb ik het op gedaan. De berenloop uitgelopen onder de vier uur. Afgelopen weekend heb ik zitten kijken naar een film over Fiona Oakes. Fiona heeft op jonge leeftijd langdurige knieproblemen gehad, waarvoor zij meerdere keren geopereerd is. Uiteindeli
Als sportfysiotherapeut ben ik bezig met de bewegende mens. Sport is mijn passie, hardlopen mijn hobby. Als loper heb ik meerdere marathons afgelegd. Amsterdam (10x), Hoorn (3x), New York (1x) Rotterdam (1x) en de Berenloop (4x). In 2010 heb ik de Roparun gelopen en 2012 ben ik gestart in de West Coast Challenge. Twee keer ben ik uitgestapt bij een marathon, maar het heeft me gemaakt tot wie ik ben; een loper die graag relativeert en filosofeert. En vaak nog voor het goede doel ook!