Mijn vader is een drabber. Dus ik weet van wie ik het heb. Eigenwijs. Hij weet alles beter. Net als ik dus. Actief is hij nog steeds. Dat is mooi en ik heb me voorgenoemd dat als ik 76 ben, dat ik dan zeker ook nog zo sportief ben! Ik heb mazzel. Want hij is er nog. Opa van mijn kinderen, en man van mijn moeder. Vader van mijn broer en broer van mijn ooms. Eentje is er niet meer. Zijn jongste broer. En dat maakt het besef dat het leven maar een dun lijntje heeft. Iedere ademhaling die we doen is er namelijk eentje dichter bij de laatste ademhaling van ons leven. En daarom heb ik me ook voorgenomen om van iedere ademhaling in mijn leven te genieten. Van mijn vrouw en van alle anderen die onderdeel van mijn leven willen zijn. Ik verwacht niks want dan kan het alleen maar beter worden.
Als sportfysiotherapeut ben ik bezig met de bewegende mens. Sport is mijn passie, hardlopen mijn hobby. Als loper heb ik meerdere marathons afgelegd. Amsterdam (10x), Hoorn (3x), New York (1x) Rotterdam (1x) en de Berenloop (4x). In 2010 heb ik de Roparun gelopen en 2012 ben ik gestart in de West Coast Challenge. Twee keer ben ik uitgestapt bij een marathon, maar het heeft me gemaakt tot wie ik ben; een loper die graag relativeert en filosofeert. En vaak nog voor het goede doel ook!