(hard)Lopende gedachten van een Sportfysiotherapeut

's Avonds ben ik moe. Bij het raken van mijn kussen, vallen mijn ogen al dicht. Maar iedere morgen ben ik alweer vroeg wakker. Druk met ideeën, vol van gedachten. Ik heb lief, ben blij en krijg ook veel liefde terug! Het leven lacht me toe.... De erfenis die ons is achtergelaten, zorgt ieder dag weer voor nieuwe verassingen. Nog steeds. Forecast, belastingdienst, curator, agenda's, het blijft keer op keer anders gaan dan gehoopt of gedacht. Wij zetten met z'n allen onze schouders eronder. Hard werken, daar is nog nooit iemand aan doods gegaan. Hard werken om er een mooie positieve toekomst van te maken. Latent zijn de gedachten hoe het zal zijn als alles rustig is. Als alles voorbij is en iedereen weer blij is. Heb ik dan tijd over? Of zijn er dan andere zorgen die me bezig houden?! Het zou mooi zijn als er een balans is, als de zorgen en het geluk in een evenwicht zijn. Maar tijd om daarbij stil te staan heb ik nu niet, dus zet ik mijn schouders er gewoon weer onder